QUEEN: A KIND OF MAGIC (1986) 1) One Vision; 2) A Kind of Magic; 3) One Year of Love; 4) Pain Is So Close to Pleasure; 5) Friends Will Be Friends; 6) Who Wants to Live Forever; 7) Gimme the Prize; 8) Don't Lose Your Head; 9) Princess of the Universe W skrócie:  Kalejdoskop nagrań napisanych dla różnych projektów brzmiący zaskakująco spójnie. Dwunasty studyjny album grupy Queen nosi status nieoficjalnej ścieżki dźwiękowej do filmu Russella Mulcahy "Highlander", znanego w Polsce pod tytułem "Nieśmiertelny". Sześć z dziewięciu utworów z tej płyty znalazło się w mniej lub bardziej zmienionych wersjach w filmie. Nagranie otwierające album, "One Vision" znalazło się z kolei w 1985 roku na ścieżce dźwiękowej filmu "Iron Eagle". Jak zatem łatwo zauważyć album jest eklektyczną zbieraniną utworów napisanych na różną okazję i aż siedem z nich trafiło na single pomiędzy listopadem 1985 roku i wrześniem roku 1986. Całość otwiera żywiołowy,

QUEEN: THE WORKS (1984) 1) Radio Ga Ga; 2) Tear It Up; 3) It's A Hard Life; 4) Man On The Prowl; 5) Machines (Back To Humans); 6) I Want To Break Free; 7) Keep Passing The Open Windows; 8) Hammer To Fall; 9) Is This The World We Created...? W skrócie:  Królowa poszła po rozum do głowy odkurzając zapomniane instrumenty strunowe i wierne wzmacniacze dając chwilę wytchnienia syntezatorom. Jedenasty album grupy Queen, wydany w lutym 1984 roku, fani przyjęli z oddechem ulgi gdyż panowie Mercury, May, Deacon i Taylor postanowili porzucić pomysł oparcia kolejnego po "Hot Space" albumu głównie na brzmieniu instrumentów klawiszowych tym razem pozwalając by ponownie instrumentem wiodącym na płycie stała się tak charakterystyczna gitara Briana Maya. Podczas pracy nad płyta powstało ponad 20 nagrań, z czego 9 ukazało się płycie długogrającej (nie do końca długogrającej bo zamkniętej zaledwie w 38 minutach). Album, nagrany w Stanach Zjednoczonych i Niemczech, przyniósł zes

QUEEN: HOT SPACE (1982) 1) Staying Power; 2) Dancer; 3) Back Chat; 4) Body Language; 5) Action This Day; 6) Put Out The Fire; 7) Life Is Real (Song For Lennon); 8) Calling All Girls; 9) Las Palabras De Amor; 10) Cool Cat; 11) Under Pressure. W skrócie:  Queen na tanecznym parkiecie porusza się w bardzo złym stylu. Nie tylko Phil Collins nie potrafił tańczyć. W katalogu prawie każdego wielkiego artysty, czy to solowego czy zespołu, znaleźć możemy takie albumy, które powszechnie uważa się za najsłabsze, postrzega jako potknięcie, jako zgniły owoc, który zatruwa udane muzyczne zbiory. Tytuły takie jak "Calling all Stations" grupy Genesis, "Pilgrim" Erica Claptona, "Tonight" Davida Bowie czy "Self Portrait" Boba Dylana to tytuły, które nigdy nie powinny się ukazać, które psują wizerunek ale jednocześnie każdy przecież ma prawo do chwili słabości, każdy ma prawo zbłądzić. W dyskografii zespołu Queen za taki zgniły owoc powszechnie uważa się

QUEEN: FLASH GORDON (1980) 1) Flash's Theme; 2) In The Space Capsule (The Love Theme); 3) Ming's Theme (In The Court Of Ming The Merciless); 4) The Ring (Hypnotic Seduction Of Dale); 5) Football Fight; 6) In The Death Cell (Love Theme Reprise); 7) Execution Of Flash; 8) The Kiss (Aura Resurrects Flash); 9) Arboria (Planet Of The Tree Men); 10) Escape From The Swamp; 11) Flash To The Rescue; 12) Vultan's Theme (Attack Of The Hawk Men); 13) Battle Theme; 14) The Wedding March; 15) Marriage Of Dale And Ming (And Flash Approaching); 16) Crash Dive On Ming City; 17) Flash's Theme Reprise (Victory Celebrations); 18) The Hero. W skrócie: Pierwszy flirt zespołu z muzyką filmową i zarazem, jak dotąd, najsłabsza pozycja w dyskografii. Muzykę do filmu Mike'a Hodgesa "Flash Gordon" poznałem na parę lat przed obejrzeniem samego filmu, który ku memu niedowierzaniu któregoś pięknego dnia wyemitowała polska telewizja w pierwszej połowie lat 90' XX wieku. D

QUEEN: THE GAME (1980) 1) Play The Game; 2) Dragon Attack; 3) Another One Bites The Dust; 4) Need Your Loving Tonight; 5) Crazy Little Thing Called Love; 6) Rock It (Prime Jive); 7) Don't Try Suicide; 8) Sail Away Sweet Sister; 9) Coming Soon; 10) Save Me. W skrócie: W nową dekadę zespół wchodzi z przytupem i żywiołową kolekcją przeważnie świetnych nagrań . No i nastała era lat 80', era, w której zespół Queen odnosić będzie największe sukcesy, stanie się żywą legendą, zagra dla rekordowych tłumów na festiwalach w Rio i Live Aid, era pod koniec której nic już nie będzie takie samo a koniec zespołu będzie już przesądzony. Jednak na początku lat 80' zespół wkroczył w fazę przejściową co widoczne już było wyraźnie na okładce płyty, na której muzycy zaprezentowali odmieniony wizerunek, ścięte włosy i zadziorność z jaką wkroczyli w nową dekadę z albumem, który aż kipi od energii, radości grania i po raz pierwsze, choć jeszcze oszczędnie, wykorzystuje brzmienie syntezat

QUEEN: JAZZ (1978) 1) Mustapha; 2) Fat Bottomed Girls; 3) Jealousy; 4) Bicycle Race; 5) If You Can't Beat Them; 6) Let Me Entertain You; 7) Dead On Time; 8) In Only Seven Days; 9) Dreamer's Ball; 10) Fun It; 11) Leaving Home Ain't Easy; 12) Don't Stop Me Now; 13) More Of That Jazz W skrócie: Ostatni album studyjny grupy w latach siedemdziesiątych i koniec najlepszego etapu w karierze grupy. Wydany w listopadzie 1978 roku siódmy album grupy Queen zatytułowany "Jazz", odkąd tylko zacząłem kolekcjonować dyskografię zespołu dawno dawno temu na kasetach magnetofonowych, jest jednym z moich ulubionych albumów Królowej. Album podzielił krytyków, którzy od chwili jego wysłuchania mieli stosunek albo chwalebny albo pogardliwy. Mnie od zawsze "Jazz" jawi się jako jedna z najbardziej barwnych, porywających i różnorodnych płyt grupy. Uwielbiam jej flow płynący z idealnego zestawienia utworów iście rockowych z tymi delikatniejszymi, akustycznymi zapew

QUEEN: NEWS OF THE WORLD (1977) 1) We Will Rock You; 2) We Are The Champions; 3) Sheer Heart Attack; 4) All Dead, All Dead; 5) Spread Your Wings; 6) Fight From The Inside; 7) Get Down, Make Love; 8) Sleeping On The Sidewalk; 9) Who Needs You; 10) It's Late; 11) My Melancholy Blues. W skrócie: W zderzeniu z huraganem zwanym punk rockiem Królowa wychodzi obronną ręką, nie bez "ale " jednakże. Szósty album grupy Queen ukazał się pod koniec października 1977 roku. Jak powszechnie wiadomo rok 1977 nie był łatwym okresem dla grup flirtujących z rockiem progresywnym, rockiem spod znaku wielkich koncertowych aren czy w końcu flirtujących otwarcie z operą czy music hallem. Wierzyć lub nie gitarzyście Brianowi Mayowi, nawet pomimo inwazji punk rocka grupa Queen tak czy inaczej miała w planach uprościć swe brzmienie po nie do końca ekstatycznie przyjętym przez krytyków albumie "A Day at the Races" i po zarzutach prasy, że zespół płyta po płycie powielają sw

QUEEN: A DAY AT THE RACES (1976) 1) Tie Your Mother Down; 2) You Take My Breath Away; 3) Long Away; 4) The Millionaire Waltz; 5) You And I; 6) Somebody To Love; 7) White Man; 8) Good Old-Fashioned Lover Boy; 9) Drowse; 10) Teo Torriatte (Let Us Cling Together). W skrócie:  Jedna z najciekawszych, spójnych kolekcji nagrań grupy dla tych, którzy pragną zanurkować nieco głębiej w dyskografii zespołu. Jednym z najtrudniejszych zadań, przed którymi staje każdy artysta, który wydał album powszechnie okrzyknięty przez krytyków i fanów arcydziełem, jest nagranie albumu równie dobrego co swój poprzednik, równie dobrego bądź nawet lepszego. Z rzadka, jeśli w ogóle, się ta sztuka udaje. Z pewnością, wydany w 1976 roku, album "A Day at the Races" nie jest albumem lepszym od "A Night at the Opera", jest jednak albumem co najmniej udanym a z perspektywy czasu, kochanym nawet coraz bardziej i bardziej. Album otwiera hardrockowy utwór "Tie Your Mother Down&quo

QUEEN: A NIGHT AT THE OPERA (1975) 1) Death On Two Legs; 2) Lazing On A Sunday Afternoon; 3) I'm In Love With My Car; 4) You're My Best Friend; 5) '39; 6) Sweet Lady; 7) Seaside Rendevouz; 8) The Prophet's Song; 9) Love Of My Life; 10) Good Company; 11) Bohemian Rhapsody; 12) God Save The Queen W skrócie:  O pus magnum. Wydany w 1974 roku singiel "Killer Queen" zwrócił oczy świata w stronę zepołu Queen, który pomimo sukcesu singla i występu w Top of the Pops nie miał grosza przy duszy i znalazł się w rozpaczliwej sytuacji, w której na gwałt potrzebowali nowego managementu, kogoś kto pokieruje poważnie ich karierą. Wybór padł na Johna Reida, który pod swymi skrzydłami miał m.in. Eltona Johna. Reid wydał zespołowi polecenie by ci udali się do studia nagraniowego i nagrali najlepszy album na jaki ich wówczas było stać. Album stał się zatem ich ostatnia deską ratunku by podrasować swój budżet i mając świadomość, że jeśli album okaże się niewypałem to

QUEEN: SHEER HEART ATTACK (1974) 1) Brighton Rock; 2) Killer Queen; 3) Tenement Funster; 4) Flick Of The Wrist; 5) Lily Of The Valley; 6) Now I'm Here; 7) In The Lap Of The Gods; 8) Stone Cold Crazy; 9) Dear Friends; 10) Misfire; 11) Bring Back That Leroy Brown; 12) She Makes Me; 13) In The Lap Of The Gods...Revisited. W skrócie:  Album, na którym zespół odnajduje idealną formułę na swe brzmienie i serwuje nam swój pierwszy, nieśmiertelny hit. W 1974 roku zespół zaserwował nam aż dwa albumy. Pierwszy z nich "Queen II" estetyką zahaczał jeszcze brzmieniowo mocno o debiut zaś drugi, "Sheer Heart Attack", zwiastuje nam już brzmienie zespołu jakie w pełnej krasie objawi się rok później na albumie "A Night at Opera". To własnie na płycie "Sheer Heart Attack", Queen trafia w samą dziesiątkę i odnajduje swój niepowtarzalny styl, który charakteryzować będzie ich wszystkie albumy wydane w latach 70-tych. Album otwiera jeden z najpotężnie

QUEEN: QUEEN II (1974) 1) Procession; 2) Father To Son; 3) White Queen (As It Began); 4) Some Day One Day; 5) The Loser In The End; 6) Ogre Battle; 7) The Fairy Feller's Master-Stroke; 8) Nevermore; 9) The March Of The Black Queen; 10) Funny How Love Is; 11) Seven Seas Of Rhye W skrócie:  Album koncepcyjny nie do końca w 100% zrealizowany koncepcyjnie w warstwie muzycznej łączący hard rock z progresywnym obliczem grupy. Drugi album grupy Queen w zamyśle Maya i Mercury'ego (głównych twórców na płycie) miał być albumem koncepcyjnym, Dwie strony winylowej płyty nazwane zostały White Queen i Black Queen i w warstwie tekstowej odnosiły się do zagadnień uczuciowych (strona pierwsza) i czysto fantastycznych (strona druga). Gitarzysta grupy - Brian May skomponował większość nagrań zamieszonych na stronie białej, zaś Freddie Mercury odpowiedzialny jest za kompozycje ze strony czarnej. Ponwnie otrzymujemy album skrzący się od pomysłów aranżacyjnych, kompozytorskich, panow

QUEEN: QUEEN (1973) 1) Keep Yourself Alive; 2) Doing All Right; 3) Great King Rat; 4) My Fairy King; 5) Liar; 6) The Night Comes Down; 7) Modern Times Rock 'N' Roll; 8) Son And Daughter; 9) Jesus; 10) Seven Seas Of Rhye. W skrócie: Hard rockowy, niemal zeppelinowy początek jednej z najbardziej eklektycznych dyskografii w historii muzyki rockowej.  Pierwszy album grupy Queen jest niezwykle ciekawą kolekcją piosenek noszących już wiele z elementów, z którymi większość z fanów rocka kojarzy ten zespół. To jeszcze zgoła inna grupa niż ta, która dwa lata później zawojuje świat utworem "Bohemian Rhapsody". Album "Queen" wydany w złotej erze glam rocka przedstawia zespół od prawdziwie hardrockowej strony, pełno tu przesterowanych, brudnych gitar, które jednak równoważą atrakcyjne melodie, spokojniejsze fragmenty oraz liczne zastosowanie harmonii wokalnych. Freddie Mercury idealnie wpasowuje się w każdy nastrój, który serwują nam zebrane na płycie