QUEEN: THE WORKS (1984) 1) Radio Ga Ga; 2) Tear It Up; 3) It's A Hard Life; 4) Man On The Prowl; 5) Machines (Back To Humans); 6) I Want To Break Free; 7) Keep Passing The Open Windows; 8) Hammer To Fall; 9) Is This The World We Created...? W skrócie:  Królowa poszła po rozum do głowy odkurzając zapomniane instrumenty strunowe i wierne wzmacniacze dając chwilę wytchnienia syntezatorom. Jedenasty album grupy Queen, wydany w lutym 1984 roku, fani przyjęli z oddechem ulgi gdyż panowie Mercury, May, Deacon i Taylor postanowili porzucić pomysł oparcia kolejnego po "Hot Space" albumu głównie na brzmieniu instrumentów klawiszowych tym razem pozwalając by ponownie instrumentem wiodącym na płycie stała się tak charakterystyczna gitara Briana Maya. Podczas pracy nad płyta powstało ponad 20 nagrań, z czego 9 ukazało się płycie długogrającej (nie do końca długogrającej bo zamkniętej zaledwie w 38 minutach). Album, nagrany w Stanach Zjednoczonych i Niemczech, przyniósł zes

QUEEN: HOT SPACE (1982) 1) Staying Power; 2) Dancer; 3) Back Chat; 4) Body Language; 5) Action This Day; 6) Put Out The Fire; 7) Life Is Real (Song For Lennon); 8) Calling All Girls; 9) Las Palabras De Amor; 10) Cool Cat; 11) Under Pressure. W skrócie:  Queen na tanecznym parkiecie porusza się w bardzo złym stylu. Nie tylko Phil Collins nie potrafił tańczyć. W katalogu prawie każdego wielkiego artysty, czy to solowego czy zespołu, znaleźć możemy takie albumy, które powszechnie uważa się za najsłabsze, postrzega jako potknięcie, jako zgniły owoc, który zatruwa udane muzyczne zbiory. Tytuły takie jak "Calling all Stations" grupy Genesis, "Pilgrim" Erica Claptona, "Tonight" Davida Bowie czy "Self Portrait" Boba Dylana to tytuły, które nigdy nie powinny się ukazać, które psują wizerunek ale jednocześnie każdy przecież ma prawo do chwili słabości, każdy ma prawo zbłądzić. W dyskografii zespołu Queen za taki zgniły owoc powszechnie uważa się

QUEEN: FLASH GORDON (1980) 1) Flash's Theme; 2) In The Space Capsule (The Love Theme); 3) Ming's Theme (In The Court Of Ming The Merciless); 4) The Ring (Hypnotic Seduction Of Dale); 5) Football Fight; 6) In The Death Cell (Love Theme Reprise); 7) Execution Of Flash; 8) The Kiss (Aura Resurrects Flash); 9) Arboria (Planet Of The Tree Men); 10) Escape From The Swamp; 11) Flash To The Rescue; 12) Vultan's Theme (Attack Of The Hawk Men); 13) Battle Theme; 14) The Wedding March; 15) Marriage Of Dale And Ming (And Flash Approaching); 16) Crash Dive On Ming City; 17) Flash's Theme Reprise (Victory Celebrations); 18) The Hero. W skrócie: Pierwszy flirt zespołu z muzyką filmową i zarazem, jak dotąd, najsłabsza pozycja w dyskografii. Muzykę do filmu Mike'a Hodgesa "Flash Gordon" poznałem na parę lat przed obejrzeniem samego filmu, który ku memu niedowierzaniu któregoś pięknego dnia wyemitowała polska telewizja w pierwszej połowie lat 90' XX wieku. D

QUEEN: THE GAME (1980) 1) Play The Game; 2) Dragon Attack; 3) Another One Bites The Dust; 4) Need Your Loving Tonight; 5) Crazy Little Thing Called Love; 6) Rock It (Prime Jive); 7) Don't Try Suicide; 8) Sail Away Sweet Sister; 9) Coming Soon; 10) Save Me. W skrócie: W nową dekadę zespół wchodzi z przytupem i żywiołową kolekcją przeważnie świetnych nagrań . No i nastała era lat 80', era, w której zespół Queen odnosić będzie największe sukcesy, stanie się żywą legendą, zagra dla rekordowych tłumów na festiwalach w Rio i Live Aid, era pod koniec której nic już nie będzie takie samo a koniec zespołu będzie już przesądzony. Jednak na początku lat 80' zespół wkroczył w fazę przejściową co widoczne już było wyraźnie na okładce płyty, na której muzycy zaprezentowali odmieniony wizerunek, ścięte włosy i zadziorność z jaką wkroczyli w nową dekadę z albumem, który aż kipi od energii, radości grania i po raz pierwsze, choć jeszcze oszczędnie, wykorzystuje brzmienie syntezat

QUEEN: JAZZ (1978) 1) Mustapha; 2) Fat Bottomed Girls; 3) Jealousy; 4) Bicycle Race; 5) If You Can't Beat Them; 6) Let Me Entertain You; 7) Dead On Time; 8) In Only Seven Days; 9) Dreamer's Ball; 10) Fun It; 11) Leaving Home Ain't Easy; 12) Don't Stop Me Now; 13) More Of That Jazz W skrócie: Ostatni album studyjny grupy w latach siedemdziesiątych i koniec najlepszego etapu w karierze grupy. Wydany w listopadzie 1978 roku siódmy album grupy Queen zatytułowany "Jazz", odkąd tylko zacząłem kolekcjonować dyskografię zespołu dawno dawno temu na kasetach magnetofonowych, jest jednym z moich ulubionych albumów Królowej. Album podzielił krytyków, którzy od chwili jego wysłuchania mieli stosunek albo chwalebny albo pogardliwy. Mnie od zawsze "Jazz" jawi się jako jedna z najbardziej barwnych, porywających i różnorodnych płyt grupy. Uwielbiam jej flow płynący z idealnego zestawienia utworów iście rockowych z tymi delikatniejszymi, akustycznymi zapew

QUEEN: NEWS OF THE WORLD (1977) 1) We Will Rock You; 2) We Are The Champions; 3) Sheer Heart Attack; 4) All Dead, All Dead; 5) Spread Your Wings; 6) Fight From The Inside; 7) Get Down, Make Love; 8) Sleeping On The Sidewalk; 9) Who Needs You; 10) It's Late; 11) My Melancholy Blues. W skrócie: W zderzeniu z huraganem zwanym punk rockiem Królowa wychodzi obronną ręką, nie bez "ale " jednakże. Szósty album grupy Queen ukazał się pod koniec października 1977 roku. Jak powszechnie wiadomo rok 1977 nie był łatwym okresem dla grup flirtujących z rockiem progresywnym, rockiem spod znaku wielkich koncertowych aren czy w końcu flirtujących otwarcie z operą czy music hallem. Wierzyć lub nie gitarzyście Brianowi Mayowi, nawet pomimo inwazji punk rocka grupa Queen tak czy inaczej miała w planach uprościć swe brzmienie po nie do końca ekstatycznie przyjętym przez krytyków albumie "A Day at the Races" i po zarzutach prasy, że zespół płyta po płycie powielają sw